KANAYAN ŞİİR
o seni özlemek yok mu
her nefes alışımda seni özlemek uzun uzun göz göze gelmek seninle seninle bitip tükenmek seninle yok olu vermek o seni beklemek yok mu ha geldi ha gelecek diye seni beklemek seni saklamak günlerce senelerce içimde yaşamak seni öylece öylece hayal etmek o seni düşünmek yok mu tozu dumana katarak seni düşünmek sarılmak yastığa sen diye sen diye nevresimi üstüme çekmek o seni kaybetmek yokmu en muhtaçken sana seni kaybetmek işte acının en dayanılmazı bu bir kere yaşarken seni bin sefer ölmek adam öldüresiye değil ölümüne sevmişti bir gülü koklayabilmek adına kişiliğinden bile ödün vermişti ama anlamadılar adamın yüreğinde kopan fırtınaları anlamadılar |