ÖLÜME DAİR DEĞİL Kİ SEVDAÖLÜME DAİR DEĞİL Kİ SEVDA Bir gün de kokunu bırak rüzgara Misafirim olsun bir kuşluk vakti Kırk yıldır zindanda ektiğin tohum Açacak gözünü erise karlar Yolla albümlerden solgun zamanı Sırat yürüyüşü belki duracak Sancılı doğumlar düşer kağıda Eylülde damlalar hep bana yağar Tarttılar dirhemi bozuk kefede Hisler pazarında alıp sattılar Üzerini örtün üşür yüreğim Çatlak aynalarda param parçayım Serpilir lisana ölüm külleri Sığmaz ki kalıba efkarlı zaman Öyle her türküyü çalamaz her saz Kendini ararsın yabancı yüzde Bilmezsin ölüler ne diye yaşar Mecnun’un çölleri yakar içimi Kerem’i kül eden ateşi getir Ferhat’ın suyunda yıka sevdamı HALİL BOZDOĞANOĞLU |