Dünyanın bir başında ay’ın ilk ışıklarında,
Bir aborjin öldürülür gece karanlığında.
Hiroşima da nagazaki de ölüm kokar,
İnsanlığın kanayan yarası kanar da kanar.
Çin de bir kız cenini can yaşamdan koparılır
Atılır insanlık vicdanına insanlık susar.
Hindistanda bir dil susar konuşamaz insanlar.
Dünyanın bir başından bir başına bir ülke var,
Eriyen buzulları kaybolan ormanlarıyla
Yok olmakta dünyanın en büyük çatısı Rusya.
İnsanlığın anavatanı Afrika aç, susuz.
Garbın âfakını sarmış çelik ve zırhlı duvar,
Batırılmakta mülteci gemileri gün be gün,
Öldürülmete insanlar onlarla, yüzlerle,
Binlerle ve milyonlarla, katil bir medeniyet.
Dünyanın sonunda ayın en uzun kızıllığı,
Bir Kızılderili tecavüze uğrar sonra da ölür
Bir zenci vurulur adalet susar insanlık ölür
Ay kan kırmızı tutulur sonsuzluğa yazılır,
Kızılay’a artık "Kanlı ay tutulması" denir.
Yardımın ve ümidin yerini kanlı bir isim alır.