Birisi çıktı
Birisi çıktı
Gönlümü bağladım bir fefasıza Yanına varılmaz birisi çıktı Soğuttu kendinden dönderdi buza Sevgiyle sarılmaz birisi çıktı. Bu aşkı ölümsüz,bitmez sandırdı Attı ateşlere yaktı,yandırdı Seviyorum deyip beni kandırdı Sözünde durulmaz birisi çıktı. Bulunmaz dünyada kahrını çeken Ettiği lafların yarısı diken O oldu gözümden yaşları döken Gülleri derilmez birisi çıktı. Uğrunda ölsem de kadrimi bilmez Pas tutmuş kalbinin,pasını silmez Arada bir olsun yüzüme gülmez Sefası sürülmez birisi çıktı. Çekinmez günaha,hakka girmekten Muzaffere acı,keder vermekten Hep yolu yokuşa doğru sürmekten Usanıp yorulmaz birisi çıktı. Muzaffer Yavuz |
Merhaba,
"sevgi" emek ve yürek istiyor !
Güzeldi,kutlarım değerli kalemi,saygılar !