Mecburiyet CaddesiHiç bir şeye mecbur olmasak bile Hep gittiğimiz yollara mecburiyetten gireriz. Biz sessizliği ve ıssızlığı isterken, O ışıklı ve gösterişli yollardan gitmeye mecburuz belkide Çıkmaya kalksak o yollardan, Yine kendimizi mecburiyetten başka yollara sürükleriz Biz gürültü ve ışıltı isterken, Bu seferde ıssız ve sessiz kalırız bilinmez. Bu hayatın kendisidir.. Belki yaşamak istemeyiz ama... Mecburiyetten bırakamayız o caddelerde yürümeyi Mecburiyetlerin var sevmeye sevilmeye bazen kırılmaya hatta küsmeye Savaşmaya mecbursun belki... Ölmeye değil yaşamaya yaşatmaya gülmeye güldürmeye ağlamaya ağlatma Mecbursun bu caddelerde yürümeye Hayatta kaldığın müddetçe Yürümelisin mecburiyet caddesinde... "Coşkun EGE" |