gecelerin adamı olmaya başladım artık
ben uyanıkken herkes uykuda
ben uyanıken de herkes uyanık
bu işte bir terslik var

herkes kendini düz sayacak
bu doğanın kanunu bu

ters olan yine ben olacağım
halbuki doğada en çok ben yaşadığım halde
belki de hayvanlara en çok güvendiğimdendir
insan yerine konulmayışım

kurtlaştığım an kuzu olsam da
yedirtmem kendimi
tilki de benim tavukta ben
kümesim sonuna kadar açık kalır

bir tek insan yolar tüylerimi
bıçak elin de basar ayaklarıma
boğazlar acımadan
midesine esir düştüğünden

bir garip yaratık kalırım
insanla hayvan arası
bu anlaşılmaz dünyada

ağlatırım gözlerimi
sildirtmem kimselere
bir ben olurum yanım da
bir de yaralı düşüncelerim

yazarım yazar olmadan
ve dualar ederim yaradana
kitap olmayayım diye


Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA