1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
889
Okunma
uyansak en son sabaha
Görsek ufuk yolcusu güneşi
Bassak toprağa yalın ayak
Açsak kollarımızı alabildiğince
Güzelliğin dünyasında
bir simiti paylaşsak
Ardın sıra koşsak
o çok sevdiğin havluda
Vantilatör serinliğinde
Kuş tüyü
yastık sertliğinde
uyusa kedimiz
pembe renkli
sandalyemizde
penceremiz açık kalsa
Bahar havası dolsa odamıza
Tenceremiz kaynasa
Dolaplarımız kitaplarla dolsa
Yitip gidenlere üzülmesek
Kalanlara aldırış etmeden.
dünyanın çıkan çivisini
Yeniden çaksak.
Çocuklar ölmese
Kadınlar dövülmese
Hayvanlar korkmasa
Kanat taksak tüm nefeslere
Parmaklıklar ardında
Çürüse nefsimiz.
Biz insan olsak
Dünya koca bir vatan.
Dalgalansa
gökyüzünde
Yer yüzünde
Sevgi
Saygı
Ahlak
Biz insan olsak
Geri kalanlar nefessiz kalsa.
İşte o vakit yaşanırdı
Dünya.
5.0
100% (2)