NAZAR BONCUĞU 7Ertesi günü oldu,biz kafe’de buluştuk İlk önce el sıkıştık,daha sonra konuştuk Kafe’nin köşesinde,kuytu bir yer aradık Meğer kafe bomboşmuş,ancak farkına vardık Sevdiğimle birlikte,oturduk bir masaya Bana sorarsan eğer,san ki gittim uzaya Dedim ki adım Ferhat,sizin ki Şirin midir Öyle deyince güldü,Dedi şirin değildir Onun adı Reyhan mış,böyle söyledi bana Ona olan sevgimi,anlattım hemen ona Dedi Ferhat bey bende,seni beğeniyorum Onun için bakkala,severek geliyorum Bunları işitince,benim endişe bitti Kız bunları söyledi,sonra da çekip gitti Şimdi ben uçuyorum,inan ki sevincimden Hoplayıp duruyorum,oturduğum yerimden Gönlümün Reyhan’ına,söyledim sevdiğimi Bilmiyorum ki eve,ben nasıl gittiğimi Dünyalar benim oldu,o karşılık verince Bende sevgine karşı,boş değilim deyince Coşkun bir tay gibiyim,duramıyorum artık Bu ilk buluşmamızda,müspet adımı attık Şimdi geldik bu işin,bir diğer yarısına Bundan sonrası kaldı,aile arasına Bakkaldan gelir gibi,ekmek aldım yanıma Babam duyunca bunu, okuyacak canıma Evde ailem bana,sordu hep bir ağızdan Hayrola bu aralar,çıkmaz oldun bakkaldan Birden ben telaşeyle,bahane mi düşündüm Babamın bana dönük,bakışlarını gördüm Ne diyebilirim ki,sonu yoktur yalanın Bakalım ne söyledim,tabi arkası yarın |
Dünyanın en güzel duygusu. Kaleminizle şiirinizde çok güzel ifade edilmiş...
...........................................Selam ve saygılarla..