yorgun
bir rüya gördüm,
rüyam da bir ben var, bir de,benden içeri başka bir ben, arkasını dönmüş gidiyor, iksinden birisi, diğer ben sesleniyor’heyyyy,dur, ben buradayım sen nereye’, dönüp hışımla bakıyor giden, ’bıktım senden’ diyor, ’gelme sakın peşimden’, elimi neye atsam bir heves, anında yıkıyorsun hayallerimi,aman bi gayret’, biraz daha ısrar etsem dedim gitme diye, vazgeçtim, korktum doğrusu öfkesinden, gidiyor ’dönüş yokk’,diyerek, o korkuyla uyanıyorum kan ter içinde, hayra mı yorsam bu rüyayı,yoksa şerre mi, bilemiyorum.. zaman geçtikçe anlıyorum ki o giden benim ruhummuş, işte şimdi böyle devam ediyorum yaşamaya, böyle ruhsuz ruhsuz, hani öleceğini bilir de, yinede yaşamaya devam eder ya insan susup, ben de susuyorum, ecelimin geleceği günü bekleyerek... emine rezzan sipahi |
Neden mi?
Kendini kaybetmekten korkabilmek bile başlı başına bir erdem...
Hesaba kitaba daha zaman var, dilerim aman da yanında olur...
Rüyalarınızın hayra çıkması dileğimle...
Var ola yürek ve kalemi...
Nicelerine inşaAllah...