UÇTUĞUM GÜN
Mutluluktan uçtuğum gün
Uzakları düşlediğim gün Sen dünyaya gelmiştin Tek torunu olmuştun evin Artık yoktu senden başkası sanki Fark edilmedi başkası çünkü Aldılar herkes seni kucağına Öptüler okşadılar doyarcasına Zevki, neşeyi tattırdın herkese Bilmezdi seni kaybedeceğini kimse Elinden tutup okula gittiğimiz Yalnız bizim bildiğimiz Allah’ın daha çok sevileni Yalnız sevilip ,sevileni Dükkana gelip giderdin Issızlık çöktü sanki evimize Neşe yerine girdi üzüntü evimize 1989, Altıntaş |
Kalemine,yüreğine sağlık.
Saygılarımla.