YETER DİYOR (267.)
Sen gidince yazmadı sus pus oldu kalemim
Senmişsin bu gönlüme aşka heycan veren Gönül yorgunluğundan artar efkarım benim İsyanlarda yüreğim bu hasret yeter diyor Öylesine yüce ki emsalsiz bu aşkımız Gelecek günler için ne hayaller kurduk biz Sarhoştur ruhum benim her gün başka biçimde İsyanlarda yüreğim bu hasret yeter diyor Ayrılığın ateşi her an yakarken beni Sen kim bilir nerede hangi yaban ellerde Gözlerim hasret kaldı gözlerinin rengine İsyanlarda yüreğim bu hasret yeter diyor Ne haber ne bir selam gelmedi senden yarim Kaçmak istiyor gönlüm sensiz olan diyardan Bu ne büyük ızdırap bu ne büyük bir hüsran İsyanlarda yüreğim bu hasret yeter diyor Bu ayrılığı bana reva gören sevgilim Gerçekten bitti ise bana kalbinde sevgin Ne arar ne sorarım inan çeker giderim İsyanlarda yüreğim bu hasret yeter diyor Fatma Ayten Özgün |