makber
gece ve yıldızlar örtüyor üzerimi,
ruhum kaybolup gidiyor, efsuni bir karanlığın masalsı kuytusunda, ağaçlardan dinliyorum,kendi hayat hikayelerini, ilk ne zaman yaprak vermişti, kaç kuşa kol kanat germiş, ilk kim sebeplenmişti gölgesinden, peki en çok hangi yaprağının gidişi üzmüştü onu, ağaçlardan dinliyorum kendi hayat hikayelerini, ruhum kaybolup gidiyor, efsuni bir karanlığın masalsı kuytusun da, sessizlik hüküm sürüyor, yaprak hışırtılarından başka ses yok burada, ve ne sessizlik,ne de karanlık korkutuyor beni, bir tek makber,bir tek makberden başka..... emine rezzan sipahi |
Sevgiyi yeterli derecede anlamak hepsini yok edecektir.
.............................................................Emmet Fox.
ŞİİRİNİZİ BEĞENDİM... ............................Saygı ve selamlar..