Yokluğunda sabah olmaz uzar geceler
Hayallerim kırılır buz kütlesi gibi
Gözlerimin önünden kaybolur gözlerinin yeşili
Kapanır demir kapılar yüzüme
Sen yoksan
Hüzün çöreklenir yüreğimde
Çiçekler solar büker boynu’nu
Güneş doğmaz pencereme
Ertelerim seni hayallerimi
Şarkılar susar derdime ortak olur
Hüzne veda etmenin vakti gelmedi mi

Daha ne istiyorsun
Gözlerine her baktığımda ağlatıyorsun
Uçuk kaçık rüyalarımda hep sen varsın
Susalım hiç olmazsa bu gece
Aşkı doruklarda yaşarken
Bir şarkı fısıldayalım en damarından
İhanetler uğramasın hiç yanımıza

Seni unutma mı isteme benden
Yaşatıyorum hala hatıralarımda
Geçmişin izlerini silmek kolay değil
İçimden atamadığım zehir gibisin
Kalemim kırılmış asılmış yaftam
Boynumda yağlı urgan izleri
Sensiz boğulmak ne kadar zormuş

İkimize ait bir dünya düşledim
İçinde kötülük barındırmayan
Mevsimleri değişmeyen
Meltemi soluğun güneşi gülüşün olan

Bilmiyorum
Hangi ruh halimdendir bu çöküşüm
En ücra bir köşeye çekilsem
Sorgulasam beynimde ki cevapsız soruları
Esen rüzgara çevirsem yüzümü
Orada sen doğuyorsun

Bilinmeyen bir denklemin içindeyim
Sonum belli eğer sen varsan
Bunca kelimeyi boşuna mı ettim
Anlayan yok nasılsa
İçtiğim son kadeh olsun bu
Mezem de çoktan bitti
Sigaram parmaklarımın arasında sönüyor
Eğer saçmalarsam sarhoştu dersin
Bu son gecemiz olsun
Bir daha aklıma düşme nolursun ...





Refik
01 . 07 . 2018
İstanbul