Gülümsemek, gülümsemek..
En zor nedir biliyor musun?
Fark ettin mi? Sevdiğim kelimesi çıkmadı hiç ağzımdan, Aşk, ya da hayat Çünkü hepsi sendin Hepsi senle anlam buluyordu yüreğimde. İşte en zoru buydu, son vermek Her şeye bir son vermek Bu zorluğunda üstesinden gelmiş gibi yapıp, Oynamak, tıpkı senin öğretmeye çalıştığın gibi Ama yine de başarmak, güçlü gözükmek, Artık lekeli olduğunu bile bile gülümsemek Çevremdekilerin hayranlıklarına göz kırpmak, Ardından kimse kaldıramayacağı dertlerle Sınanmaz demek, belki de unutup Kendinle ilgili her şeyi onları dinlemek Çözüm aramak ama kendi içinde iyice batmak. En zoru nedir bilir misin? Bilir misin kelimesinin ardına sevdiğimi ekleyememek Bir şekilde birilerine sürekli Güçlü olmanın tanımını yapabilmek, Mutlu gözükmek gerek, olmadığın halde Kimseye bir şey anlatmamak gerek, İçindekilerin seni yiyip bitirdiğini bile bile Çare olmak gerek, tüm çaresizliğini unutup inatla Yüzündeki maske yaksa bile, Tüm ifadeni alsa bile, gülümsemek gerek.. Samı Arlan.. |
Saygıyla...
E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız... )