Ağlayan çeşme
Ağlayan çeşme
Duyun hıçkırıklarını İstanbul’da bir çeşme ağlıyor Ağlayan çeşme değil tarih... Bu gün sahilde gezerken gördüm onu Sahilin güzel gülü bir çeşme ağlıyordu... Dedemin eli Ne de güzel işlemiş taşını Ağaçlar taç gibi süslemiş başını... Ne güzel çeşme bu derken Ah bir de ne göreyim bir çivi Kim çakmış şu çiviyi taşlarına Aldırmadan göz yaşlarına... Mazinin kalbine çakılmış gibi bu çivi Yıkılmış çeşmenin gönül evi... Dedim ki Sahilin bu güzel gülüne... Ey gül. Gel ağlama gül Zaman gülmese de bize Ağaçlar taç gibi süslemiş başını... Onu sevenlerin gönülleri belki bu ağaçlar... Boy versin mavi göklere şu kavak ağacı |