AYIŞIGINDA GÜNEŞLENİYORUM...
Okyanusların ortasında kaybolmuş
bir geminin yolcusuyum şimdi. fırtına ters yönde esen rüzgarla beraber geldi yelkenler açılmıyor artık Batıyoruz... Azrail sıranın bende olduğunu söylüyor kulaklarıma haince Ve ölüm kara pençelerini vuruyor Çıplak ayaklarımdan başlıyor bedenim soğumaya ölüyorum…. bir tabut geliyor üzerinde Mavilerinin solduğu bir yazma olan Morgtan alınan soğuk bedenim Son kez görmek isteyenler için açılırken Anamın ağıtları çınlıyor kulaklarda namazım kılınıyor kabristana doğru gitmek için Omuzlara alınıyorum mezarım kazılıyor Hayretle bakan, gözlerin arasında siyah kefenle giriyorum toprağıma... sonra,ahiret sorguları başlıyor yerimin cehhenemin dibi ...olduğunu söylüyor melekler kızgın ateşlerin arasında yanarken bedenim İlk anam geliyor deniz kabuklarından yaptığı kova kova sularla söndürüyor cehennemimin ateşini sonra babam Yıllara meydan okuyan bir çınar olup gölgesinde Sarıyor yanmış bedenimi bacım geliyor cennet müjdesi gözleriyle toprağıma yansıyan ayışığında güneşlirken sen geliyorsun ve uzun uzun anlatıyorsun en güneşli günlerde üşüdüğünü büyülü bir yelken olup açılmadığın zamanın pişmanlığına ağlıyorsun |
ayışığında güneşlirken
sen geliyorsun
ve uzun uzun anlatıyorsun
en güneşli günlerde üşüdüğünü
büyülü bir yelken olup açılmadığın
zamanın pişmanlığına ağlıyorsun
Allah gecinden versin şaire hanım...Oraya sizden önce gitmesi gereken o kadarçok lüzumsuzlar varki onlar gitsin,Siz ve sizin gibilerin daha bu dünyada yapacakları çok şeyler var kutluyorum...değişik ve güzel bir çalışmaydı...Hayattan sonunda gidilecek yolda ince bir çizgiydi...