HÛ DEMENİN HUZURUCiğerden kopup gelerek,canhıraş nağme’ye hû Vuslat öncesi cananla,nûş edilen mey’ye hû Can siperhane etmeden,can meydanda cenk olur Sebil ettiğim ser’imdir,onca hengame’ye hû Ömür tarlasında hasat,yel esti sel götürdü Yüreğim hoş ellerim boş,hebâ sermaye’ye hû Diz yırtılıt tırnak kopar,düşe kalka git ha git Vardıkça serapa çıkan,menzile gaye’ye hû Yazsınlar,elbet bulunur bir okuyan misafir Doğdu öldü iki tarih,geçen hikaye’ye hû Bu mu verdiğim çabanın,harcadığım bir ömrün Omuzlarıma taktığı, acılı paye’ye hû Sabır taşı dönmemiştir,seyyareler misali Ben çektikçe başa dönen,tesbih imame’ye hû Güllelere göğüs geren,bir taşı düşmeziken Bir sözle yerle yeksandır,gönülde kale’ye hû Asır mı geçti aylar mı,sabreden sineye sor Her güneşle yeşertilen,sebep bahane’ye hû Kaç kralı taht’ta gördü,kimsa bâki kalmadı Tac’ı taht’ı saray kasr’ı,dönmüş virane’ye hû Zaman kısrağına binen,süvaridir âsi nefs Bitiş salâ’sı söyleyen,mahya minare’ye,hû Niyet tekbir istikamet,kıble diye başlayıp Rüku sücud teslimiyet,dahi seccade’ye hû 10.06.2018.GÜREL Nezlim |