Her gece gökyüzünü seyreder
Kayan yıldızlarda seni düşlerim
Bir hüzün kaplar yüreğimi
Ay bulutlara girer sessizce

Özledim teninin kokusunu
O mahzun bakışlarda ki sevecenliği
Toprak suya nasıl hasretse
İşte ben de sana öylesine hasretim

Uyuşuyor her yanım yokluğunda
Gözbebeklerim kapanıyor kendiliğinden
İçimde yaktığın o ateş
Harlandıkça kavuruyor tüm bedenimi

Yüreğime saplanan tarifsiz bir acısın
Seni bir gün değil
Ömrüm oldukça saklayacağım kalbimde
Kimse bilmeyecek yerini

Ben senin gözlerindeki maviyi
Değişirim sanma hiçbir şeye
Ne boğazın mavi sularına
Ne de gökyüzünün mavi rengine

Bulutlandı boğazın karşı yakası
Yağmur bulutları düştü düşecek
Bıraksalar gökyüzü ağlayacak
Gökkubbe ikiye bölünecek sanki

Yokluğunda prangalar eskitti gözyaşlarım
Kabullenmedi gidişini yüreğim
Sana adamıştım tüm ömrümü
Şimdi siliyorum gözyaşlarımla seni

Yalan oldun masal gibi gözümde
Hep iki yüzlüydün özünde
Özlemle hep yollarını gözledim
Belki gelirsin diye günün birinde

Avuçlarımda sakladım gözyaşlarımı
Kötü bir anı oldu yaşadıklarımız
Biliyor musun ey sevgili
Her yağmur damlası
Bana içimdeki seni hatırlatır ...

Refik
11 . 06 . 2018
İstanbul