Ne Lüzum Vardı ki Düşman OlmayaSen kendi elinle bitirdin bizi Yüreğin hazırken pişman olmaya Kaybolup gitmeden bu aşkın izi Ne lüzum vardı ki düşman olmaya Hasretin alevmiş yokluğun kormuş Sen daha çok dersin sensizlik zormuş Gün görmüş olmalı insan gün görmüş Ne lüzum vardı ki düşman olmaya Her yerde her zaman olmaz ki konfor İstersen ufaktan vicdanına sor Hele bir el ayak çekilsin de gör Ne lüzum vardı ki düşman olmaya Keşke kalsa idin keşke yerinde Boşuna zay oldun elin kirinde Belki kavuşurduk günün birinde Ne lüzum vardı ki düşman olmaya Murat Demir |