Yeterince yol biriktirdin
Küçük kasabalardan akşamların var
Sabah indiğin şehirlerin buğulu kalbi
Her çaresizlikten binlerce dalgınlık edindin
Bir gölge bilgisi olduysan, ışıkları unutma
Hayal için, acı verdiğin kirpikleri yeter.

Güzel pişmanlıkların var
Sevinçlerini azımsama
Kaç kişi hayatına boşluk olarak ekledi seni
Kaç hayattan yalnızlığın var,
Ömrünü büyütecek kadar acı verirse versin,
Seni doğuran bir kalabalığın oldu
Dersini tenha çalıştın
İncinmek için kimse gerekmiyor sana.

Zehir yüzüğün göğüs kafesinde
Yılan ıslıkları kılavuzun olsun, git
Yanlışı olmayandan koru kendini
Dağ kovuklarının rüyasını uyu
Gecenin sahibi korku değil her zaman
Üstünü örtecek bir yurtsuz bulunur elbet
Mahşerini sev, onu sen kurdun
Taş bile yalnız kendisi değil,
Git kapan gör, ey sevgili
Yalnızlığın yatışmaz kalabalığını.

Sami Arlan..