Gönül kaç git gönül
Yağmur yağıyor bu şehre bu gece
Ay sihrini saklıyor Işığa küsmüş bu çehre Sabahı sayıklıyor Birgün bende gideceğim o tozlu yoldan İçeceğim elbet ebediyet şurubunu Hakim olan yaradan, Verecektir istisnai durumumu Gönül kaç git gönül Bırak vursun dalga taşa Ağrımasın tek bir öğüt Başımızda türlü yara Çok söz biriktirdim çok söz Ahım içeriden gelir öz öz Değmesin üzerime başka göz Sonra yanarım olurum köz Yağmur İnceden gösterdi kendini Biz gideriz dinlenir türkümüz Ne zaman dalsam uzaklara Düşerim ölümlü tuzaklara Gönül kaç git gönül Bırak vursun dalga taşa.... |
Kalemin susmasın
____________________________Selamlar