Şakık-ı Belhi İbrahim Bin Edhem’e sorar:
Ey İbrahim nasıl yaşıyorsunuz?
Bulunca şükreder, bulamayınca sabrederiz der beriki

Devrinin mutasavvıf iki insanından Şakık; Belh’in köpekleri de öyle yaşar deyince, Allah için dostluğun ruhi yapısı içerisinde Bin Edhem gocunmaksızın peki siz nasıl yaşıyorsunuz ey Şakık diye sorunca; diğeri, bulursak şükredip ikram eder, bulamadığımızda yine şükredip sabrederiz diyecektir

Dünya hayatı bir göz açıp kapamak süresi kuşkusuz, ne kadar farkındayız o ayrı fasıl da, bazen sorarım kendime; şu an ölsen olumsuzluk mudur? Ölümsüzlük bu dünyaya ait olmadığına göre şu an ölmekle elli, yüz yıl sonra ölmek arasında zaman bazında ne fark var ki? Yüz yaşıma kadar sağlıklı, zengin, yiyen içen, dünya gezen bir hayat yaşasam o an geldiğinde bu bir hiç mertebesinde değil mi? Sıfıra sıfır elde var sıfır

Beni duyanda tatbikat harikası sanır, oysa zaman zaman düşünürüm yalnızca

Allah ıslah etsin, ne diyelim?

Ramazan ayınız mübarek olsun; hanelerinizden sağlık, huzur, bereket eksilmesin dilerim...

dört duvar arasında mıyım ne?
ört desem gece misali tüm olumsuzlukları
örtmez, parıldar sanki ay ışığında
dökülür, dillenir hece hece
arınmaya muhtaç
billur bir gönle dönüşmeye

sanma ki bir zindandır bu
kalabalıkta da yalnızdır insan kimi
zinhar, değil öylesi
duyulur tefekkürün sesi, nefesi

kalabalık tortu biriktirmez mi acaba?
dip balığı ne ki bunun yanında
alabalık misali yaşa ey dost!
tertemiz, berrak
buz gibi tatlı sularda
dipdiri

benliğin derinliklerine nüfuz ederek yaşamın
evet, yaşamın çilesini belki çekerek
dip, köşe, kuytulardan
belli ki, el etek çekerek...

L.T.