RUHUMUZ DA VAREllerimi ceplerime koydum Dudaklarımda hüzzam bir şarkı Kelimeleri süzgeçten geçirip zula ettim Bütün harfler anlamsız Seni anlatan şiirler yazmıyorum artık Ne balkona çıkmak geliyor içimden Ne de aklıma düşmeni Kendime bile yabancıyım şimdi Herşey anlamsız Karanlık bir tüneldeyim sanki Takılı kalmasaydın geçmişe Tutabilseydim ellerini yeniden Nedir bu yaptıkların gurur mu Aşk mı nefret mi bilmiyorum Cümleler zorlanıyor seni anlatırken Aslında seni değil kendimi anlatıyorum Kalbim seni her gördüğünde Yerinden çıkacakmış gibi atıyor Yokluğun canımı acıtıyor Kokunu özlüyorum düşlerim de Gözlerine her baktığımda Sıcaklığın yayılıyor tüm hücrelerime Biliyor musun İlk defa bu kadar korkuyorum Senden önce de yalnızdım Senden sonrası da yalnızlığa mahkumum ... Refik 26 . 05 . 2018 İstanbul |
Güzellikleri yazan kalemiyin sesi ve kuvveti eksilmesin...
................................................... Saygı ve selamlar..