Yorgun
Ne sıla ne gurbetim var
Can evimde sürgündeyim Gökkubbe avuç kadar dar Kederdeyim, hüzündeyim Yaşanmadan bitti bahar Ruhuma hazan çöküyor Artık sert esiyor rüzgar Yapraklar bir bir göçüyor Üstümuze sağnak sağnak Boşalırken güz yağmuru Şöyle bir dön geriye bak Kül oldu bağımın koru Önüm yokuş yollarım dar Gitmeye gücüm yetmiyor Yoruldum benden bu kadar Kuru dalda gül bitmiyor İbrahimTaşdemir |