Kendimden yoksunumDünya denen mekan yalnıştır bana İnsan olamadım insan içinde Aşka dönen mekan yalnıştır bana Kendim bulamadım insan içinde Fikir ocağında tutuşur dilim Dilim ateşinde savrulur külüm Külüm toz olup da kalmasın gülüm Canı kılamadım insan içinde Gönül sürgün yemiş dostun bağında Sönen ateş yanmaz dert ocağında Nefes olsa neyler beden dağında Nasip alamadım insan içinde Türkülerde buldum bir tek kendimi Duygu sellerine saldım bendimi Kaç bahar yaşarım devrim döndü mü Umut çalamadım insan içinde El sazın teline sevgiyle vurur Gönülden gönüle bir demde durur Ben gibi biriyse cananı yorar Sevgi salamadım insan içinde Caneli bir seni düşünür sessiz Elin dünyası var ben ise sensiz Her yer çiçek olsa bahçem çiçeksiz Aşka dolamadım insan içinde İsmail KOCA (CANELİ) 24.05.2018 28.16 |
Şahin Hanelçi tarafından 5/24/2018 8:03:47 PM zamanında düzenlenmiştir.