MUHTAÇ OLURSUN OYUĞA...
MUHTAÇ OLURSUN OYUĞA...
Ömür döktü yaprak,mevsim döndü hazana, Makus talih mutluluğu,çok görür divaneye, Kalemini almış felek, dertler yazan yazana, Öt bülbül garip garip,birde gelmem kozana… Ağlıyor bak gonca gül,solmuştur yapraklar, Gözler acılar kusuyor,ıslanmıştır topraklar, Yok olmak kurtuluşmuş,ancak ölüm paklar, Dünya vefasız dünya,tüm gidenler çıplaklar… Yürekleri duy,merhem ol, zalim olmayasın, Boş olanı gözetesin, dolulara dolmayasın, Güçsüzleri görmeyip,güçlüden olmayasın, Yolun ahrete düşerse,saç,baş yolmayasın… Kötülükten uzak dur ki,yaran olsun sargılı, Boyla,bedenin şifalansın,olmasın hiç ağrılı, Küçüğü sev,büyüğü say, canlıya ol saygılı, Doğru senin kılavuzun, yaşama hiç kaygılı… Şeyhim;Derki dert gelirse,bakmaz vara,yoğa, Belanın her hali bela,kanmayasın ki aza,çoğa, Kış günü gömlek giyip,atma sen kafa soğuğa, Yılanlar,çıyanlar gibi muhtaç olursun oyuğa... Nurettin GÜLBEY Saat : 17.38. 24.05.2018 Yalova |
Saygılarımla