Yağmurla Gelen Kadın
Ey benim başta tacım
Sen gittin dinmez acım Tez gel canım sar beni Kollarına muhtacım Yağmurla gelen kadın Gözlerim seni arar Dilimden düşmez adın Ruhumu kokun sarar Arıyor seni tenim Bozulur sensiz genim Kapımı çal bir akşam Gel yüzüm gülsün benim Yağmurla gelen kadın Sensin güneşim ay’ım Yok hiç bir şeyde tadın Gelde hasretten cayım Not; Muhatabı olmayan bir şiirimdir. Yakuphan Kılınç |
Kalemin susmasın
_________________________Selamlar