BAKA KALDIM
BAKA KALDIM
Bir sabah vakti idi sen buradan giderken Gözlerimde yaş vardı öylece baka kaldım Gitme kal diyemedim sen vedanı ederken Yüreğimde taş vardı öylece baka kaldım Habersiz gidişlerde Gönül hüzünle dolar Ellerinde gonca gül daha açmadan solar Ellerin saçlarını avuç avuç mu yolar Belalı bir baş vardı öylece baka kaldım Göz yaşımla sel olup yüreğime akmıştım Kim bilir bu gönlümü o an nasıl yakmıştım Aniden kolumdaki saatime bakmıştım Altıya on beş vardı öylece baka kaldım Giderken hüzünlüydün gözlerime bakmadın Nefesin buz gibiydi yanağımı yakmadın Sarılmadın mahçuptun yakama gül takmadın Kim bilir ne düş vardı öylece baka kaldım Kaybeymiştim kendimi serden geçmiş gibiydim Sende gitmiştin artık ölüm seçmiş gibiydim Ellerim titriyordu sanki içmiş gibiydim İçimde ayyaş vardı öylece baka kaldım 21/5/2018. H. Işık |