Duruş
Sabahlarda doğar insan yeniden
Günışığı çekip çevirir duygularını Sarıp sarmalar ruhunu kainat türküsü Şiirlerden bir şiir düşer aklına Kalbine oturur o berceste Hiç ölmeyecekmiş duygusu Hep var olma arzusu Peşini bırakmaz Hayatın boşluklarında kaybolma korkusu Mutluluğun var mıdır bir formülü Ya insan kalma zorluğu Arayışları kadar insan belki de insan Belki de aradıklarını hiç bulamadığı için daha fazla insan Ve belki de bu geceye uzak Sabaha yakın duruşuydu İnsanı insan yapan |