Bürüdü Saçlarımı: Şiir. Hikayesi H. Fakültesi okuma salonunda ders çalışırken Uyuklamışım. Yağmur çisselemiş vs. o anın duyguları olan dizelerdir. Sevginin Hasreti kitabımdan. Sf. 90
Bürüdü saçlarımı
Bürüdü saçlarımı kardan beyaz aklar aldı gençliğimi gördüğün bu yapraklar Yarılanıyordu onuncu haziran gecesi neden sonra uyardı beni ezan sesi anladım ki uyuya kalmışım üşümüşüm Bürüdü saçlarımı Bürüdü saçlarımı kardan beyaz aklar aldı gençliğimi gördüğün bu yapraklar Yarılanıyordu onuncu haziran gecesi neden sonra uyardı beni ezan sesi anladım ki uyuya kalmışım üşümüşüm Baktım gün ağarıyor yağmur yağmış ıslanmış çimler bu gece sabah yeli esiyor açık pencereden kütüphane içine serince Bahar kokan bir sabah, çimen yeşiliyle çiçeklerle işlemeli allı güllü bohçalı dallar aşk şarkıları söylüyor olmalı bahar kuşları Ve ben, milyonluk kentte yapa yalnızım gözlerim dizimde ferim elimde fitilsiz fenerim kendimi arıyorum bu sayfalar arasında kendimi Diyojen’im geleceğimi arıyorum satırlar arasında bürüdü saçlarımı gördüğün kardan beyaz aklar aldı gençliğimi geleceğimin yazılı olduğu yapraklar 1970 H. Fakültesi / Ankara Not: en çok sevdiğim şiirlerimdendir. Yaşamış olduğum bir anın doğal ve doğaçlama inciler gibi dizilen dizelerdir! |