Sen, kör ettin aşkınla, gözlerimi ey Leyla Bu nedenle yürürken, girmeliyiz kol kola İnan düşerim yere görmeyince etrafı Koluma girer, varsa, kollarının insafı Belki birgün bakarsın benim baktığım gibi O gönlün seviyorsa, ruhunda varsam, tabi Bir dakika da olsa, tutayım ellerini Avucuma alayım aşkımın güllerini Üşümesinler soğukta, ısıtayım nefesle Canım….. adını, söyler iken gür sesle Anlamıyorsun beni, bari gözlerime bak Seni çok seviyoruz, diyor o iki manyak Benim gibi başkası kelam edemez sana Şimdi aşk şarabından damladı bu lisana
Mecnun’a »teslimiyet« varsa aşkın özünde Yar hakiki Leyla’dır şu gönlümün gözünde
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SEN KÖR ETTİN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SEN KÖR ETTİN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.