ANASIZIM

Cennet saklıdır ayaklarının altında
Ananın yeri yücedir Allah katında
Ne kadar övülse azdır onun hakkında
Yıllardır ki ben gurbet elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi yürekte sızım

Yine geldi anasız bir anneler günü
Kimseler görmemiş yüzümün güldüğünü
Yetim ve öksüzlerin sefa sürdüğünü
Yıllardır ki ben gurbet elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi yürekte sızım

Hiç kimse dolduramaz anamın yerini
Görmedim onun gibi şefkatli birini
Bilmiyorum ki ben ölümüyüm dirimi
Yıllardır ki ben gurbet elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi yürekte sızım

Yirmi yıldır kulağım hasrettir sesine
Arkamda bir dağ gibi duran gölgesine
Başımı koyduğum şefkatli sinesine
Yıllardır ki ben gurbet elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi yürekte sızım

Eller ana derken benim boynum bükülür
Gözlerimden sicim gibi yaşlar dökülür
Ah çekince sanki ciğerlerim sökülür
Yıllardır ki ben gurbet elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi yürekte sızım

Tesbihini hala cebimde saklıyorum
Anamın kokusu var alıp kokluyorum
Ona kavuşacağım günü bekliyorum
Yıllardır ki ben gurbet elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi yürekte sızım

Yatıyor kara toprakta sessiz sedasız
Duvarları mermerden tavanı da damsız
Onsuz bir günüm geçmedi kedersiz gamsız
Yıllardır ki ben gurbet elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi yürekte sızım

Ayrılığı özlemi artık kar etti cana
Saçının telini değişmezdim cihana
Mutlu bir günüm olmadı ondan bu yana
Yıllardır ki ben gurbet elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi yürekte sızım

Hasreti’yim çare bulunmaz bu yaraya
Dilerim ki komşu olsun Fatma anaya
Yattığı yer dönsün cennet köşkü saraya
Yıllardır ki ben gurbet elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi yürekte sızım

Garip Hasreti (Filat YAZICI)