Söz Verip Gelinmez
Söz Verip Gelinmez
Ne kadar zordayım hey doğan güneş! Havam çok bulutlu, gittiğim yol taş. Yardıma muhtaçım, sen bari ulaş! Söz verip gelinmez, hâlâ beklerim. Bağı ben neyleyim gülü olmadan, Dağları neyleyim yeli olmadan. Hayat çekilir mi deli olmadan, Söz verip gelinmez, hâlâ beklerim. Benim şikayetim elâ gözdendir; Nazı çekilmeyen yörük kızdandır. Elâlemden değil, soyu bizdendir. Söz verip gelinmez, hâlâ beklerim. Egenin kızları nazdan namlıdır, Onları sevenler hepten gamlıdır, Efeler dert çeker, gözler kanlıdır, Söz verip gelinmez, hâlâ beklerim. Ne zaman tam oldu şu benim keyfim? Ben yine de bir kez sitem mi ettim? Ruhum ölmüş, beden kalmışken yetim, Söz verip gelinmez, hâlâ beklerim. Böyle döner durur feleğin çarkı, Ne zaman tütmüş ki sevenin barkı; Sabırla bir taştan kalınmaz farkı, Söz verip gelinmez, hâlâ beklerim. Yusufoğlu belli, hasret çekenmiş, Gül ellere düşmüş, ona dikenmiş. Egeli bir kızın lâfına kanmış, Söz verip gelinmez, hâlâ beklerim. 11.05.2018 Mcio |
Duygu dolu şiirinizi kutluyorum...
Kalemin canlı ve dik dursun...
______________________________Saygı ve Selamlar..