" DİL DEYİM BEYİM "
Hele bak beyim bizim evdir burası,
Kısmetime bu düştü neyleyim beyim..? Kalmadı bana ana baba mirası, Sor ki derdimi sana, söyleyim beyim.. ********** Para verdim de aldım sanmayın beleş, Üç çocuk hanımla biz ediyoruz beş, Küvet değil banyomuz bizim teştir teş,( * ) Yoksulluk cana yetti, neyleyim beyim..? ******** Evimiz kerpiç damı balçıktan çamur, Akar hep tepemize yağsa az yağmur, Yoktur bizde duvardan duvara samur, Çankaya’nın dibinde, köydeyim beyim... ********* Eller gibi tapulu kondumuz yoktur, Ankara da yaşarız yolumuz yoktur, Çeşmemiz vardır ama suyumuz yoktur, Susuz göllerde şaşkın, ördeğim beyim... ********* Eve çıkarız iki yüz basamakla, İnsan adam olmuyor hiç okumakla, Torpilsiz iş bulunmaz ki aramakla, Ne zaman gelirsen gel, evdeyim beyim... ********* Senin yediğini hiç hayal edemem, Diyeceğim çoktur ya şimdi diyemem, Sizler nasılsınız dır onu bilemem, Ben çok perişan kötü, haldeyim beyim... ********* TAŞGIN ım sorma beyim derdim bitmedi, Şu kahpe yoksulluğa gücüm yetmedi, Çok yalvardım yakardım hiç kar etmedi, Destan değilim ama, dil deyim beyim... * TEŞ: ( LEĞEN ) " Zekeriya TAŞGIN " Çilekeş 10/05/2018>S.12:42 - Perşembe ( ANKARA ) |
işte en büyük zenginlik.Çok güzeldi.Saygılar.