Başlık 14 Mart Türü Şiir Hikayesi : Dizelerden anlaşılacağı üzere Tarihin en büyük kara savaşının dizelerindeki bir iz düşümü kesitidir! Nokta!
14 Mart
Onlar, Çanakkale’nin geçilmezliğini kanın içilmezliğini bizimle bir dertleri sorunları olmadığı halde neden ölüme gönderildiklerini dahi bilmeyen yoksul bir toplumun fakir insanları Anzaklardı 14-15. Mart 2020 Onlar: Sömürgen kemirgenlerin lokmalarıydı. Bizimle, bir alıp veremedikleri yoktu Emperyaller evlatlarına kıymadıklarından ölümlere gönderildiklerini dahi bilecek durumda değillerdi. Yoksullardı, actılar, uryandılar!! Tek dertleri, amaçları yokluktan, yoksunluktan kurtulmaktı. Bu uğurda sürülen her yere her belaya gözleri kapalı gitmelerinden başka çareleri seçenekleri yoktu. Okyanuslarda köpek balıklarına yem olmaktan başka İşte ha Hint ha Atlas köpekbalıkları ne fark ederdi ki Tek karıncası tükenmeden , son ferdi olduğu müddetçe Çanakkalenin geiçilmezliğini, kanın içilmezliğini bilmeyenler böylece bilmiş oldular Kavganın nedenini niçinin bilmeden yığınla gelip Çanakkale girdabında, iki ateş arasında kalıp yandılar Ha deyince hasta adam dedikleri lokmayı yutacaklarını sandılar!! Tek tek!.. toplu toplu!.. tam 250 bin’i evet tam iki yüz elli bini geldiler geldikleri gibi vuruldular vurulup vurulup fidan fidan düştüler düşüp düşüp gömüldüler; gömülüp toprağımızda kendi topraklarından konuklarımız oldular Topraklarında biten kendi topraklarına hasret boyunları bükük birer çiçek, hasret hasret kokan yaprak her hazan dökülür oldular.. Yeşeren çiçeklerimizle koklaşıp, kökleşip İnsanlığın en büyük kara savaşının İnsanlığa ve insanlık tarihine unutulmaz ibret adidesi olup sonsuzluğa değin topraklarımızda Gelibolu sırtlarında yatmaktalar!.. Kimler mi Anzakların fakir fukara yoksulları Emperyalizmin kurbanlık koçları! 14-15. Mart 2004/ Cide |