İSİMSİZ
İsmini bile bilmiyorum,
Sende söylemedin, İsimsiz koydum adını. Ne fark eder ki ne olduğu? Ben ismini sevmedim ki. İster Fatma, ister Zehra, Gözlerin bir isim değil ki. Topu topu iki üç kere gördüm. Sevdim gözlerine bakmayı, Yanına oturmayı. Sen konuşurken içim daldı hep, Özledim gözlerinde kaybolmayı. Kaybolmayı özler mi insan, Özlüyor işte. Sen konuşurken kaşlarına baktım hep, Kaşların konuştu içimdeki benle. Kaşlarında kayboldum. O son günden beri, Hala kayıbım işte. Rıdvan GANİOĞLU |