VAZGEÇELİM GÖNÜL
Vazgeçelim gönül nazlı güzelden
Ta omuzdan kırık kolumuz bizim Başka yol bulunmaz bize gazelden Çakır diken dolu ilimiz bizim Huridir sevdiğim melek hâllidir Salınır tay gibi ince bellidir İncidir dişleri dili ballıdır Nasıl tutuşmasın solumuz bizim Güzeldir sevdiğim canandır cana Hâlimi görenler Mecnun’dur sana Bir sitem eyledim yolladım bana Ebsem oldu artık dilimiz bizim Güzel güzelliğin bize bildirse Yüzümüze gülüp gönül oldursa Azrail pençesin bize kaldırsa Daha beter olma hâlimiz bizim Kayıptır rahımız yolumuz bozuk Bu benlik içinde bağrımız ezik Çok cefa çekmişiz bize de yazık Yük taşımaz artık belimiz bizim Muradım bulunmaz yeşilden aldan Başka dostum yoktur ol kuru saldan Geçip gitti zaman ne gelir elden Kanlara karıştı selimiz bizim Bir yolum bulunmaz güzele ere He gün her gün ölüyorum bin kere Derman bende ben hastayım ne çare Ne vakitsiz soldu gülümüz bizim Bana ne bahardan bana ne yazdan Bana ne ki kıştan bana ne güzden Bana ne perdeden bana ne sazdan Çoktandır pas tuttu telimiz bizim Geçti vaktim bu dünyada gülemem Yazımdan mı özümden mi bilemem Yürürüm yürürüm menzil alamam Hep başa mı döner yolumuz bizim Salınır sevdiğim aklım alıptır Kara bahtım ateşlere salıptır Emrah bu dert ile bir gün ölüptür Bilmem nerde kalır ölümüz bizim 22 Haziran 2017 Perşembe |
Çok nefis...
Kutlarım...
Şiirin güzelliği solmasın...
...............................................Saygı ve selamlar..