Hasıl
Gök düştü,gönlünce
Gönlünde,gönülsüzce Gömüldü de ,sessizliğinde Sessizce,sensizliğe Bir hasıl gözlerime pasuman Yüreğimse darmaduman Bir şehir sakladım,sana dair senle hariç Bir şehir aradım,bana dair bende hiç Sen gökyüzünü kalbinde taşırdın Bir zamanlar!bir zamanlar ah Tanr’ın O kadar özeldi kalbin Şimdi ise hasıl oldu vakıf olan kalbin Başka diyarların cennetlerinde Başka gözlerin cehenneminde Bana esareti layık görmende Adaletinin kemiğinde ki kırıkların sayıldığı Son anı,son arı bal taşırken aşkla anıldığı Hasıl ortada,sen mutlu aşık ve başkasını Sevmenin namını,adının son kısmına oldu ünvanı Ve imkansız rakamların esaretinde asılı,seccadenin kalkanıyla düşmemekte hasılı... |