BİR BULUT AKAR AY IŞIĞINDAN SESSİZCE
Korku perdelerin kıvrımlarına
Sinmez bu coğrafyada Karartma geceler yaşanır gülüm Bir ömrü yeniden denersin Her makinenin tıkırtısında Tanrının insana bahşettiği ne varsa Tırnaklarımızdan akar bu coğrafyada Irmakların kıvrımları dolaşır Her ağıtın kendini asan düğümlerinde Her gelinlik kızın sandığında gülücükler Kayalardan yontulan kınalarda kalır Buğday renklidir bütün düşünceler Gün aykırı düdüklere açar aklını bu coğrafyada Hayat hiç kimseye anlatılmaz gülüm Bir bulut akar ay ışığına sessizce Ay yansımaz bazen bulutun ahını alır Güneşin kavruk ışığı kırılır Dudaklarımızın kıvrımlarında Tenimizin rengi toprağa döner Toprağın aklı bize kestiğinde Bir sevda türküsü olur her dağın uğultusu Dudağımızda yanık sırtımızda azık Irmakların buğdaylara aktığını görürsün Diz kırar geceleyin sessizce Bereket doludur gülüm sırtımızdaki heybe Nasırlı bir eli öptüğünde kadife kesilir hayat Yılları taşıyan yüzler hasrete keser günü Yorgun ve yitik akşamlar yaşar Sokağın bakışı hayatın sancısıdır Torbamızda eğreti sevdalar yoktur Sevda anlatılmaz bu coğrafyada gülüm Bulutlara astığımız umutlarımız vardır Bir insanı alnından öptüğünde anlarsın Anlarsın ki sevda, Gözlerini içine çevirdiğin derinliktir gülüm Her söz her kelime içine saplanan bir çivi olur Suskunluğun akar damlardaki sarkıtlardan Yol gibi saçlarına yüzün kapanır gülüm Pembe düşlerin dökülür eteklerine gök kuşağı olur Umutların filizlenir başak renginde Bereketin toprağa düşer ardından dağlar yürür Bir ömrü denersin yeniden bir gülüşüne Bu coğrafya iliştirilmiş hiçbir şeyi kaldırmaz gülüm Ve hiçbir yol tarif edilmez gidene Gidenler getirebilir olsalar da seni ben gidenlerden olurum Yalnızlıkların yıkıntıları gelir bir araya Bir çerçi gelir bilenir duygular bu coğrafyada Bizi ayakta tutanın sevgi olduğunu söyler Bereketi açılır dudakların dualarda insana dair Kulluk eder yeryüzü insana arşa kadar Karşılıksız bırakmaz hiçbir çabayı hiçbir sevdayı bu coğrafya Aldığın her nefesi hak edersin gülüm 22.5.2008 SOKAK ŞAİRİ |