PLASTİK ÇEKİÇLER
Gün geceye gece gündüze karışmak için çocukça bir heveste
Her yıldızdan milyon yıldız doğuyor Evrenin hücreleri çoğalıyor Her şey çoğalıyor Ben eksiliyorum Zaman deli atlar gibi yarıyor hüznümün ırmağını Saygısızca ve acımasız Gözlerime yağmurlar yağıyor Bedenim bir ölü bedeni kadar soğuk ve toprağa ait Ne uçurumlar ne volkanlar ne dağlar Ne uçsuz bucaksız okyanuslar aşmışım da Senin tek damla gözyaşında boğulmuşum Ben ki çekiçlerle Öfkeden kılıçlarla dağıtmışken bu şehrin her sokağını Senin çıkmaz sokaklarında öksüz kalmışım Kaybolmuşum Dün yok bugün yok yarın yok Saniyeler bile beni yaşatmaktan vazgeçmiş Zamanın dışındayım Çok uzağında Çığlık çığlığayım ama ölü gibi sessizim Seyrediyorum Kusursuz, izlenebilir sakin yalnızlığımı Şimdi çırpınmak bitti Sadece , zamanın dışında kaybetmişim bir şeyleri |
Dünyanın ve yaşamın safhaları...
Gönlüne sağlık...
......................................... Saygı ve selamlar..