BABAM
Ne zaman baba desem
Sızlar yüreğim Kesilir nefesim Bir tarafım hep eksik Karışır her şey birbirine Gözyaşlarında kaybolur sesim Hatıralar toplanır gökyüzümde Sevginle süslenmiş yıllar Hep gözümün önünde Öyle bir servet ki bıraktığın Tükenmez inan babam Geçse bile asırlar Seni son görüşümdü Beni Ankara’ya uğurlamıştın Neşeliydin, içten gülüyordun Dilinde renkleniyordu hayallerin Ben mezun olacaktım Sen huzurdan pay alacaktın Hiç hesapta yoktu ki Ben seni nasıl görmeyecektim Gurbet ayrılmadı ömrümüzden Neler sezdim uzaklarda Derin girdaplarda kaç gece Soramadım İçimde cevapsız sorular birikti Telefon sesinden korkar mı insan Ben korktum işte Acılar yağdı bu iklimde topraklarıma Hüzün kokarım bu yüzden Şimdi ben de babayım Ve veda ettiğin yaştayım Çocuk yanım eksik ya Hayatla bitmez savaştayım Yıllar kovalarken yılları Yokluğundaki karanlık Aydınlanmadı Büyüdü çilenin boyutu İçimdeki yangınlardan Ve bir inanca tutundum ben Cennet buluşma yeri Müjde Allah’tan Yalvaç - 19.04.2018 |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar