Seven gülün feryadıYarim adını yazdım Gözyaşlarımda her damlaya Yarin bekliyor seni İstanbul yollarında Gönülden gün dile yol eyle can Mülayim söyle şiirin söz eyle can Acı söz deme gülünü ağlatma Güler yüzlü ol güzel eyle can Hoştur senden bana gelen Ya hülati ya da beyaz bir kefen Ya taze bir gül ya da bir diken İster ağlat ister güldür Gerek yaşat gerek öldür Gel yeter ki sızlayan gönlüme Bu aşık gülün sana kuldur. Eğer gönlün bendeyse Yemen’de de olsan benimlesin Yok; Sevmiyorsan söyle Yanımda da olsan yaban eldesin. Yaktın beni ey şair Aşkınla eridim aktım Her sonbahar gazellerine İnan sana olan hasretimi yazdım. Tek istediğim senden Biraz sevgi biraz ilgi Sensiz doğan güneş Bilmem kaderimi Yanıyor ciğerim Acıyor canım Bir çare ya rabbi. Duy yarab,duyur bu feryadı Ya al canımı Ya gönder yüreğimin adamını |