Ben sana günler geceler çürüttümsen benim yazım baharım kışım gecem gündüzüm hayalim düşüm ben sana yaralar büyüttüm hiç kapanmayan İçin için kanayan gündüzüm karanlık gurbet ellerde gözlerin keskin bir bıçak gözlerimde çırpındıkça bir gün daha batıyor hayallerde düşlerde sözlerine kandığım ömrümden ömür c/aldın karanlık gecelerde düştün sağım da solum da şimşek gibi c/aktın aylar yıllar geçti ben sana yandım amansız yağan yağmurlarda hüzün yanıma düştü hayat bana küstü ben sana küstüm kaç kalem kırdım kaç şafak söktüm zamanı durdurdum gözlerinde şiirler yazdım bitiremedim kör bir sancı solyanımda geçmek nedir bilmeyen her nefes aldığımda hasret ile yandı bu can damarım da dondu dolaşmıyor kan görmeseydim gözlerini sevmeseydim keşke unutsaydım seni ben sana her türlü dertler büyüttüm canlandı hayalin gözlerimde yürüttüm çöl mu sandın şu gönlümü kuruttum ben sana aylar yıllar çürüttüm ben sende kayboldum sende soldum ateşin oldum külün oldum hergün öldüm kabir oldum teninde yandığım ateşinde külünde savrulduğum üfle nefesini cana gelsin yaralı yüreğim nefesinde can bulsun nefesim ben sana kapanmaz yaralar dertler büyüttüm gözümde dinmeyen yaşlar yürüttüm düşündükçe şu gönlümü kuruttum terketmedi sevdan beni ben sana günler geceler çürüttüm Şiir_Yaralı_34/17042018/avusturya |
Ömürden geçen her gün ömrümü bağışla aşk nefesini kendine sakla bana hayatı geri ver öldürme beni aşk öldürme ömür boyu beni yüreğinde yaşat!
Özlem Demirkaya &*.*&