GAMSIZ .(217.)
Sen gittiğinden beri boynum bükülü
Gece gündüz gözümün yaşı dinmedi Artık dayanacak gücüm kalmadı Çünkü bedenimin gücü söküldü Yüreğimde yığınla dertler birikti Sevginle sarmalısın gönül bağımı Özleminin acısı vurdu soluma San ki ciğerime hançer sokuldu Taşınmaz yükleri taktın boynuma Hayatın türküsü düştü dilime Yaz ortası karlar yağdı üstüme Damarımda kanım dondu sevdiğim Dudaklarım öptü tek tek resmini Dilim zikrediyor her an ismini Yıllardır görmedim güzel yüzünü Bu yüzden yüreğim yanık sevdiğim Yıkıldı düşlerim mutlu olmadım Çareler aradım yol bulamadım Ah çekip sinemi yumrukluyorum Vuslat için sen hiç kendin yormadın. Ayrılık zor geldi alışamadım Hasretinden inler yaralı gönlüm Her gece ağladım çare olmadı Nedir halin diye bir gün sormadın Gönlümde yer açıp özele aldım İhanetler gördüm yine küsmedim Sabretti bu gönlüm umut kesmedim Darp ettin hayallerim yıktın sevdiğim Fatma Ayten Özgün |
Gönlünüz ve kaleminiz daima üretken olsun...
.............................................. Saygı ve Selamlar..