Diyemedim (2) 🎗
Zor şartlar altında, sözü tutandım
Aşk ateşten gömlek ben giyemedim Cesaretim yoktu, senden utandım Dudakların şerbet, bal DİYEMEDİM Sensin tek zaafım sana bu tutkum Sen benim zaferim, hayata utkum Neden hep görünce tutulur nutkum Ketum mu bu dilim, lâl DİYEMEDİM Hayattasın bilip hasret yeğledim Bazen ümit ektim gönlü eğledim Sakladım yıllarca bakıp ağladım Resimlerin bende, al DİYEMEDİM Siyaha boyandı sensiz gökyüzüm Sanma akla gelir, utanmaz yüzüm Bekledim günlerce kapıda gözüm Habersiz kapımı, çal DİYEMEDİM Sözüm senettir bil, istersen kanıt Bekledim cevabı, gelmiyor yanıt Herkesler öğrensin, dostlara tanıt Hayat bir gerçektir, fal DİYEMEDİM Gözü pek şu gönlüm, sana fedaydı Senle geçen zaman hoş bir edaydı Senden son yadigâr sessiz vedaydı Giderken ardından, kal DİYEMEDİM SADIK YILMAZ Tarih:05.03.2018 ________________ Şiirimi Güne seçen Edebiyatdefteri.com’ a ve güzel yorumlarıyla, beğenileriyle onur veren değerli kalemlere çok teşekkür ederim. |
söyleyemiyor işte bazen insan herşeyi, tebrikler ,saygılar, hep şiirle kalın