CEVİZ AĞACI
Ey dibinde oturduğum ceviz ağacı
Gölgesinde çamurdan evler yapar Oyunlar oynardım Çocukluğumun net anısı Dalına salıncak kurar Sabah akşam sallanırdım Ne büyük gölgen vardı senin Paha biçilmezdi yerin Yeşil yapraklarının altında Serinlerdim ben Bedenime yorgunluk bastığında Koynunda uyurdum ben Sen benim ağacımdın Benim yurdum yuvamdın Selam olsun ey sana Ve kucağındaki çocuğa Bedriye çam |