Sözlerimi savurur dudağım arasında
Edep dedim dilime dilim kendinde yoksun
Düşünceler kavurur beynimin ortasında
Dokunmayın halime halim kendinde yoksun

Lastik gibi çekerler kelamımı bir yana
Anlamsız söz ekerler düşünmeden her yana
Yüreğime çökerler figanım carı yana
Söylemedim âleme âlem kendinde yoksun

Başımda bin bir duman tüter oldu serimden
Lafımın eleğinde süzüp soldum derimden
Nuru derman kalmadı düşmüşüm can ferimden
Değmeyin bam telime telim kendinde yoksun

Ömür sona yaklaşıyor sormayın beni bende
Can kafese sığmıyor yarası ne ki tende
Mutluluk dediğiniz hiç var mıydı ki dünde
El vermeyin çileme çilem kendinde yoksun

Şu dünyada muradı alanı göremedim
Gönlümün cefasından bir sefa süremedim
Caneli Hakk aşkıyla sevdaya eremedi
İncitmeyin gülümü gülüm kendinde yoksun