7
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
979
Okunma
Manolyam
Umutlarım azaldı ansız çekip gidenden,
Çok şey alıp götürdü şu bükülmüş bedenden.
Hâlâ çok geç sayılmaz can çıkmadan şu tenden,
Sen bari aç manolyam bahar gelip geçmeden!
Şu kısacık ömürde kaç tane gerçeklik var.
Tüten yanlızlığıma çare bulmaz ki canlar.
İçimden geçenleri ancak manolyam anlar
Sen bari aç manolyam baldırandan içmeden.
Etraf çiçekke dolu, meylim yoktur birine,
Açınca hepsi güzel, dönüp de bakmam yine.
Ne çok da kararsızsın, acı şu yiğidine,
Sen bari aç manolyam fırsat elden kaçmadan!
Yusufoğlun kaderi hep eziyet çekmek mi?
Çare olur mu diye gözlerden yaş dökmek mi?
Bilmem ki benim vuslat boşuna bir emek mi?
Sen bari aç manolyam, yiğit erken göçmeden!
06.04.2018
Mehmet Semercio
5.0
100% (14)
Cevap Yaz