NE ÇARE
NE ÇARE
Gel otur şöyle yanıma ,mağrurlanıp göye çıkma. Zaman olur devran döner gönlünü ateşler yakar. Kendini nehirden sanıp deli deli boşa akma. Çekilir ırmaklar, çaylar suların tersine akar. Saçını rüzgar tarasın sal beline salın güzel. Çiçekler sana özensin yaprak döksün dalın güzel. Kimseleri beğenmezsin ne olacak halın güzel. Etrafında dostun kalmaz felek bir gün çelme takar Selam almaz yüz dönersin kendini nerde sanarsın. Zamanın yara misali farkına varmaz kanarsın. Yıllar geçer anlamazsın döner döner de yanarsın. Hayal olur sevdiklerin onlarda gün olur bıkar. Alnına çizgiler konar aynalara bakamazsın. Türlü mücevherler olsa istek ile takamazsın. Pişmanlıklar fayda etmez hatalara bakamazsın. Sarayların köşkün olsa acılar başına yıkar. Pencereye oturursun ah eder iç çekersin. Gönül hülyalara dalar efkarınla dert içersin. Unutmaki harman vakti ektiklerini biçersin. Çöker üstüne geceler kasveti canını sıkar. Bir bakarsın uzaklara gözlerinde iki damla. Neşelerin çekip gitmiş kalmışsın hüzünle gamla. Kavga etsen neye yarar geçirdiğin bu yaşamla. Vade geldi yok çaresi Azrail kapından bakar. 4/4/2018. H. Işık |