Sendin, çöllerimin serabı Sendin. Gönlümün günahı sendin, vebalim sendin neredesin. Yok oldun. Toz’ mu yağdı üstüne, bulut mu oldun çöllerde yürüyenlere. Sen, yok oldun.
Yusuf’um derdin bana. Tir, tir titrerdin, hatırlarsan, bir zamanlar üzerimde Bakışların ok gibi kalbime saplanırdı, oysa sen gözlerime bakarken. Şimdi ne değişti? Ne değişti’ de benden kaçar oldun her gördüğünde. Bir konca gül’ mü oldun, el bahçesinde benim varlığıma rağmen.
İçim yanıyor içim. Yaktığın ateş henüz sönmedi yüreğimde. Gece olur, deşerim. Gündüz olur duramam yine deşerim, yanar kavrulurum deştikçe ateşinde. Senin haberin yok. Ruhun bile duymazdır belki senin. Sabahı ederim, duvarlardaki gölgelere baka, baka gecelerimde Senin, haberin yok.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Senin haberin yok şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Senin haberin yok şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.